دلوقتى بس بقيت احس بالطفوله الحزينه

الطفوله الحزينه

ممكن تكون الطفوله حزينه؟

معرفش بس انا فاكره انى كنت طفله سعيده بالرغم من عثرات كتيره الا انى بجد وقتها كنت سعيده جدا والغريب انى كنت بخاف على السعاده دى وكنت عارفه انى سعيده بشكل غير طبيعى واتعلمت اخاف على فرحتى لانها ممكن تتسرق طبعا ده مفهمتوش غير لما كبرت وعرفت ان الدنيا ملهاش امان

اكتر حاجه بفتكرها من ايام طفولتى صديقتى كانت اول صديقه واقوى صداقه عرفتها لحد ما اموت مفيش بينا مساحه لغيره ولا حقد ولا كذب ولا تلوين
كنت بحبها قوى اكتر من اى حاجه وبعدنا عن بعض بسبب اهلنا وخلافهم مع بعض وفعلا كل وحده رغم اننا كنا صغيرين على اللى بيحصل حوالينا الا اننا قلبنا كان بيتقطع

صديقتى اللى فضلنا 7 سنين منكلمش بعض وسبت البلد وعشت بمكان تانى واللى كان سبب كلامنا وصلحنا بعد السنين دى كلها انها جايه تعزينى فى وفاه والدى
ساعتها حسيت انى كان ضايع منى حاجه ولقيتها بس للاسف المره دى كانت مختلفه لا مش انتى

كبرنا واتغيرنا والدنيا كتبت جوانا كلام كتير غصب عنا ومبقناش زى ما كنا ولا عمرنا هنرجع لان الدنيا علمتنى ان مفيش حاجه بتتغير وترجع تانى لطبيعتها
ياريتنا ما كبرنا وياريتنا ما اتخاصمنا ولا اتصالحنا ياريتك فضلتى فى عنيا زى ما كنتى

كلمه بقولهالك من الصفحه دى ومعرفش اذا كنتى هتشوفيها ولا لأ
انا محتاجالك قوى ومحتاجه لصاحبتى القديمه اللى كانت بتفهمنى وتحس بيا وتخاف عليا وعمرها ما زعلتنى انا حاسه بغربه من بعدك رغم كل الناس اللى عرفتها مش لاقيه فيهم حد شبهك ولا لاقيه فيكى شبه زمان

دلوقتى بس بقيت احس بالطفوله الحزينه